Elvis Presley

Dr Elvis Presley, 1970

Dr Elvis Aaron Presley (* 8. Januar 1935 z Tupelo, Mississippi; † 16. August 1977 z Memphis, Tennessee), und äifach as „Elvis“ bekannt, isch en amerikanische Sänger, Musiker und Schauspiiler gsi, und gältet as äine vo de wichdigste Verdräter vo dr Rock- und Popkultur im 20. Joorhundert.[1] Wäge sine Erfolg und sinere Usstraalig wird er au as „King of Rock ’n’ Roll“ oder äifach as „King“ bezäichnet. Dr Presley het woorschinlig mee as e Milliarde Doondreeger verchauft und gältet uf dr ganze Wält as dr erfolgriichsti Solo-Künstler.[2]

Dr Presley het si Karriere 1954 as äine vo de erste Muusiker vo dr Rockabilly-Beweegig aagfange. Das isch e Fusion vo dr „wisse“ Country-Muusig und em „schwarze“ Rhythm & Blues gsi. Si Durchbruch het er 1956 ghaa, won er zun ere Identifikazioonsfigur vo dr Rock-’n’-Roll-Beweegig worde isch und isch kontrovers diskutiert worde. Er het mit sine Büüneufdritt, wo usgsproche körperbedoont gsi si, für Furore gsorgt in ere Zit, wo daas noonig zum Standardrepertuar vo Läiv-Enterteiner ghöört het. Im Presley si Markezäiche si si markanti Stimm gsi, wo fast drei Oktave umfasst het, und si innovative, emozionsglaadnige Gsangsstil,[3] won er mit ene in underschiidlige Schaaner wie Rock, Pop, Country, Gospel und Blues erfolgriich gsi isch.

Dr Presley isch bis 1978 14 Mol für e Grammy nominiert worde und het en dreimol für sini Gospelinterpretazioone überchoo. Won er säggsädrissig gsi isch isch bis denn dr Jüngsti gsi, wo mit em Lifetime Achievement Award (Bing Crosby Award) uszäichnet worde isch.[4] Dr Presley isch as dr äinzig Künstler in fümf Halls of Fame verdräte: Rock ’n’ Roll, Rockabilly, Country, Blues und Gospel.[5] Säggs vo sine Songinterpretazioone si as historisch bsunders bedütsam in d Grammy Hall of Fame ufgnoo worde. Noch dr RIAA (Recording Industry Association of America) het er 167 Gold- und Platin-Uszäichnige überchoo, mee as jeede andere, und e Diamond-Award (Stand: Dezämber 2011).[6][7] D RIAA het en e baar mol as „Best Selling Solo Artist in U.S. History“ uszäichnet.[8]

In de amerikanische Billboard-Charts het dr Presley bis 1977 15 Album und 16 Extended Plays dghaa und isch uf em en erste Blatz. Er isch dr äinzig Musiker in dr amerikanische Tschhartgschicht wo Nummere-äins-Hits in Billboards Pop- (18) und au in Country- (11), Rhythm-&-Blues- (5) und Adult-Contemporary-Charts (7) ghaa het und isch bis hüt ganz oobe uf dr Billboards „Liste vo de 500 erfolgriichste Künstler vo 1955 aa“.[9]

Zwüsche 1956 und 1969 het dr Presley au ni in 31 Spiilfilm gspiilt. 1970 und 1972 si zwäi Dokumentarfilm über en erschiine; Elvis on Tour isch mit eme Golden Globe Award as besti Dokumentazioon uszäichnet worde.

  1. vgl. Georges Plasketes: Images of Elvis Presley in American Culture. 1977–1997, The Mystery Train, The Haworth Press 1992, S. 2ff; Greil Marcus: Dead Elvis. Die Legende lebt. Hannibal Verlag 1997, S. 9ff; au Susan Doll PhD: Elvis for Dummies. Wiley Publishing, 2009, S. 9 ff. u. S. 247 ff.
  2. Vgl. Nick Keene: For The Billionth And The Last Time – Lifting the Lid on the King’s record sales in: Elvis Australia, 16. November 2007; au Roger Semon and Ernst Mikael Jørgensen:: Is Elvis the Biggest Selling Recording Artist v. 12. Februar 2001. Archiviert vom Original am 2. Februar 2010. Abgrüeft am 23. Dezember 2010.
  3. Vgl. hierzu: Musikhistoriker und -kritiker Henry Pleasants in: The Great American Popular Singers. Simon & Schuster, New York 1974, S. 274 f.; ferner: Charlie Hodge: „Elvis had a three octave range which is a fantastic range for an untrained singer“, zitiert nach Adam Victor: The Elvis Encyclopedia. Overlook Duckworth 2008, S. 560; Elaine Dundy: Elvis and Gladys. University Press of Mississippi 2004 (Erstusgoob 1985), S. 140; Richard Middleton: All Shook Up? Innovation and Continuity in Elvis Presley’s Vocal Style. In: Kevin Quain: The Elvis Reader. St. Martin’s Press, New York 1992, S. 3–12; lueg au Kapitel „Stimme u. Gesangstechnik“
  4. Lueg: Elvis Presleys Grammy-Auszeichnungen Archivlink (Memento vom 14. Juli 2009 im Internet Archive) und Elvis Presleys Grammy-Nominierungen. No fümf Nominierige het s für Box-Sets gee, wo posthum uusechoo si.
  5. Country Hall, Rock Hall, Gospel Hall, Rockabilly Hall, Blues Hall
  6. Lueg: RIAA Gold- und Platinumauzeichnungen, RIAA Diamond-Auszeichnungen
  7. Nick Keene: For The Billionth And The Last Time – Lifting the Lid on the King's record sales. In: Elvis Australia, 16. November 2007.
  8. Presley&termexact= Verleihung des Best Selling Solo Artist in US History 2004 Archivlink (Memento vom 29. Juli 2013 im Internet Archive)
  9. Joel Whitburn’s Top Pop Singles, Chart Data Compiled From Billboard’s Pop Singles Charts, 1955–2008, and Bubbling Under The Hot 100 Charts, 1959–2008, 12. Usgoob, Record Research 2009, S. 1295 u. 1312; au Joel Whitburn Presents Top Pop Albums, Chart Data compiled From Billboards Pop Album Charts 1955–2009 and Bubbling Under The Top Pop Album Charts 1970–1985, 7. Uflaag. 2010, S. 951 u. 962; Joel Whitburn Presents Billboard Top Adult Songs 1961–2006, Record Research 2007, S. 220f und Joel Whitburn Presents Hot Country Songs Billboard 1944–2008, Record Research 2008, S. 329f.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search